چرا نیمی از مردم هند در خانه‌های خود توالت ندارند؟
شاید شما نیز شنیده باشید که بسیاری از مردم هند در خانه های خود دستشویی نداشته یا ترجیح می دهند از دستشویی استفاده نکنند. اما چرا هندی ها استفاده از دستشویی در خانه را تابو دانسته و ترجیح می دهند در فضای باز اجابت مزاج کنند؟
گزارش‌های توسعه انسانی هند مدت‌هاست به موضوع اجابت مزاج جمعیت قابل‌توجهی از ساکنین این کشور در فضای باز اشاره دارد. این وضعیت در روستاها به مراتب بدتر است و دوسوم خانه‌ها فاقد سرویس بهداشتی هستند. این‌طور به نظر می‌رسد که کمبود توالت و ترجیح به اجابت مزاج در فضای باز در این کشور پس‌زمینه فرهنگی دارد.
مهاتما گاندی، رهبر بزرگ هند، همواره دغدغه نظافت و بهداشت توالتها را داشت. او در گزارش خود از شهر راجکوت ایالت گجرات نوشت توالتها در خانه‌های ثروتمندان و معابد هندوها «تاریک، متعفن و پر از کرم» بودند و خانه فقیران اصلا توالت نداشت. در آن زمان فرد فقیری به گاندی گفته بود: «توالت برای شما بزرگان است.» سال‌ها بعد وقتی گاندی پیروانش را تشویق کرد تا به عنوان مامور بهداشت و نظافتچی در روستاها فعالیت کنند، «مهادیو دسائی»، منشی سخت‌کوش او، در وقایع‌نگاری‌هایش نوشت: «مردم هیچ احساسی نسبت به این کار ندارند. عجیب نیست اگر تا چند روز آینده به این باور برسند که ما نظافتچی‌شان هستیم.»
این افتضاح ماندگار در هند، به‌وضوح ریشه در نگرش‌های فرهنگی دارد. بیش از نیم قرن پس از استقلال این کشور، هنوز بسیاری از هندی‌ها در فضای باز اجابت مزاج کرده و زباله‌های خود را بدون فکر رها می‌کنند، اما خانه‌های خود را تمیز و منظم نگه می‌دارند. مسلما دولت در توسعه امکانات بهداشتی شکست خورده، اما مردم را نیز باید در استمرار این شرایط مقصر دانست. جمعیت بیش از حد و کمبود زیرساخت‌های بهداشتی به این بحران بهداشتی دامن زده است. به‌علاوه هندی‌ها اغلب پس از ساخته‌شدن توالت‌های عمومی به درستی از آنها نگهداری نمی‌کنند. استفاده از توالتها به دلیل ترس از کرونا نیز کاهش یافته است، زیرا در حال حاضر بیش از شش‌هزار توالت در روستاهای هند با کمبود شدید آب مواجه هستند. نزدیک یک میلیون توالت فاقد آب هستند و هزاران توالت به‌صورت کاملا متروکه، با سقف فروریخته و لوله‌های شکسته رها شده‌اند.
از طرفی، رفتارهای فرهنگی نیز نقش عمده‌ای در این موضوع ایفا می‌کنند. طبق آداب و رسوم رایج، توالتها اغلب خارج از خانه‌ها ساخته شده و نجس تلقی می‌شوند. این به این معناست که بسیاری از مردم هند هنوز اجابت مزاج در فضای باز را گزینه بهداشتی‌تری می‌دانند.
در حال حاضر هند برای ساخت سرویس‌های بهداشتی یارانه در نظر گرفته و در حال برگزاری کمپین‌های بهداشتی است. اما تازمانی که مردم این کشور نگرش فرهنگی نادرست خود نسبت به بهداشت جامعه را کنار نگذارند، هند توالت کافی نخواهد شد.
دیدگاه