دوش و چشم شوی اضطراری

می دانیم که بسیاری از مواد شیمیایی معدنی (مانند اسیدهای معدنی و قلیاها) برای پوست و چشم خورنده هستند. به همین ترتیب، بسیاری از مواد شیمیایی آلی (مانند هالیدهای اسید، فنل ها و غیره) خورنده و اغلب سمی هستند. به همین دلیل استفاده از تجهیزات ایمنی اولیه توسط پرسنل آزمایشگاه مهم می باشد اما با وجود استفاده از تجهیزات ایمنی فردی، بروز صدمات همچنان وجود دارد.

دوش و چشم شوی اضطراری

هر ساله صدمات جبران ناپذیری در مورد تماس تصادفی کارگران با مواد شیمیایی را می بینیم که آثار جبران ناپذیری که ایجاد می کند.

  استاندارد های OSHA

 استاندارد 29 CFR 1910.151 خدمات پزشکی و کمک های اولیه، بیان می کند که «در جایی که چشم یا بدن هر فرد ممکن است در معرض مواد خورنده مضر قرار گیرد، امکانات مناسب برای شستشوی سریع چشم ها و بدن باید در محل کار فراهم شود.  مؤسسه استانداردهای ملی آمریکا (ANSI) و استاندارد بین المللی Z358.1  که در سال 2014 به روز شده است. این استاندارد ANSI از نظر تعریف مناسب برای دوش و چشم شوی ایمنی بسیار دقیق است. در واقع، OSHA  از این مرجع به عنوان راهنما هنگام بازرسی دوش و چشم شوی استفاده می کند.

  • مشخصات دوش ایمنی

برای دوش های ایمنی، سر دوش باید بتواند 20 گالن در دقیقه (gpm) با سرعت 30 psi جریان داشته باشد و یک الگوی اسپری با قطر 20 اینچ در 60 اینچ بالاتر از سطحی که کاربر می ایستد تولید کند. مرکز الگوی سر اسپری باید حداقل 16 اینچ از هر مانعی فاصله داشته باشد. توصیه می شود که سر دوش بین 82 تا 96 اینچ از کف نصب شود و دریچه بالاتر از 69 اینچ نباشد.

  • مشخصات شستشوی چشم

ایستگاه های شستشوی چشم فقط برای چشم ها استفاده می شود و بنابراین نیاز به جریان کمتری دارند. استاندارد ANSI Z358.1 جریان 0.4 gpm را نیز در 30 psi برای این ایستگاه ها توصیه می کند. نازل ها باید حداقل شش اینچ از هر مانعی فاصله داشته باشند و بین 33 تا 45 اینچ بالاتر از سطح نصب شوند. برای بررسی و آزمایش الگوی جریان باید از گیج شستشوی چشم استفاده شود.

 

الزامات دوش و چشم شوی اضطراری

هم دوش های ایمنی و هم ایستگاه های شستشوی چشم باید بتوانند جریان توصیه شده برای شستشو را برای حداقل 15 دقیقه تامین کنند. این معمولاً به معنای نصب تجهیزات با اتصالات سخت به منبع آب است. برای مثال، یک محاسبه سریع برای دوش ایمنی با سرعت 20 گرم در دقیقه، برابر است با 300 گالن  که مورد نیاز است. دستگاه‌های شستشوی مستقل به عنوان واحدهای تکمیلی در نظر گرفته می‌شوند که می‌توانند شستشوی فوری را فراهم کنند. اگر آب و هوای محلی پتانسیل شرایط یخبندان را داشته باشد، تجهیزات باید طوری طراحی شوند که از یخ زدگی جلوگیری شود یا در برابر آن وضعیت محافظت شوند. شیرهای فعال باید در عرض یک ثانیه باز شوند و تا زمانی که عمدا بسته یا خاموش شوند باز بمانند. ناگفته نماند که این وسایل ایمنی باید از مواد مقاوم در برابر خوردگی ساخته شوند.

آب ولرم در حال حاضر با دمای بین 60 تا 100 درجه فارنهایت (15 تا 37 درجه سانتیگراد) تعریف شده است. اگر دوش آب همراه با یک ایستگاه شستشوی چشم دارید، هر دو دستگاه باید جریان کافی داشته باشند و به طور همزمان به طور کامل قابل استفاده باشند.

در نهایت و مهمتر از همه، محل تجهیزات را در نظر بگیرید. ما می دانیم که قانون 10 ثانیه در مغز شما حک شده است، زیرا این مهم ترین عنصر در مورد محل نصب دوش های ایمنی و شستشوی چشم است. این بدان معناست که رسیدن به واحد برای تمام مناطق خطرناکی که به این تجهیزات نیاز دارند باید کمتر از 10 ثانیه باشد. این معادل حدود 55 فوت است. علاوه بر این، دوش شستشو یا چشم شوی باید هم سطح خطر باشد و مسیری روشن برای عبور داشته باشد. توصیه می کنیم سطح زیر دوش را رنگ آمیزی یا علامت گذاری کنید تا به شفافیت آن کمک کنید استاندارد Z358.1  همچنین توصیه می کند که تجهیزات در یک منطقه با نور روشن نصب شوند و با علامت ایمنی بسیار قابل مشاهده مشخص شوند.

نگهداری و آموزش

ANSI توصیه می کند تمام تجهیزات را به صورت هفتگی شستشو دهید تا جریان مناسب را بررسی و حفظ نمایید. همچنین این اقدام موجب می شود تا لوله کشی را از هرگونه رسوب پاک کنید. اگر تاسیسات شما زهکشی کف نصب نکرده است، به خاطر داشته باشید که یک سطل زباله بزرگ و پلاستیکی برای گرفتن آب به همراه داشته باشید. فلاشینگ هفتگی همچنین می تواند یک فرصت آموزشی عالی برای تازه کردن مسیرهای عبور برای کارمندان شما باشد.

هعخعهخ

  • به چند ایستگاه دوش و چشم شوی ایمنی در محل کارم نیاز دارم؟

هر جا که از مواد خطرناک استفاده می شود، فراهم کردن ایستگاه های شستشوی چشم و دوش آب ضروری است. در حالی که اکثر مردم در مورد وجود مواد شیمیایی سوزاننده به عنوان دلیل اصلی ایستگاه های شستشو فکر می کنند، بسیاری از موقعیت های خطرناک دیگر نیز وجود دارد که در آنها دوش و چشم شوی اضطراری مورد نیاز است. اینها شامل مناطق کاری پر از گرد و غبار، ذرات و آزبست، نواحی شارژ باتری، عملیات سمپاشی یا غوطه وری، و مکان هایی است که مواد خطرناک از جمله بنزین و سوخت در آنها توزیع می شود.

مهمترین ویژگی در تعیین تعداد دوش و چشم شوی ایمنی در محل، میزان خطر و نزدیکی به آن است. هنگامی که یک کارگر با مواد خطرناک، به ویژه مواد خورنده در تماس است، هر ثانیه برای کمک های اولیه اهمیت دارد. مؤسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) توصیه می کند که هر کارگر باید بدون توجه به وضعیت جسمی و روحی خود در آن زمان، بتواند ظرف 10 ثانیه پس از تماس با مواد خطرناک به نزدیکترین ایستگاه شستشوی چشم یا دوش برسد. این اغلب به عنوان حداکثر فاصله 55 فوت ارزیابی می شود. با این حال، هنگامی که از مواد شیمیایی بسیار خورنده استفاده می شود، ایستگاه ها باید بلافاصله در مجاورت فضای کار قرار گیرند. مهم است که هرگز تنها به تجهیزات حفاظت فردی مانند عینک و ماسک اتکاء کامل نداشته باشید. اگرچه این لباس‌های محافظ اجباری هستند، اما تصادفات با مواد شیمیایی می‌توانند اشکال مختلفی داشته باشند. به عنوان مثال ممکن است دوش گرفتن برای خاموش کردن آتش روی لباس یا شستن آلاینده ها از لباس ضروری باشد. هنگام ارزیابی یک محیط کار، ایستگاه ها باید تا حد امکان نزدیک به خطر قرار گیرند. در حالت ایده‌آل، اینها باید نزدیک خروجی‌های اضطراری یا درهایی باشند که امدادگران اضطراری دسترسی آسانی دارند. هر ایستگاه باید با یک علامت قابل مشاهده شناسایی شود که بدون توجه به توانایی زبانی کارکنان قابل درک باشد. تعداد کارگران در معرض خطر نیز باید وارد معادله شود. اگر کارگران زیادی در یک منطقه پرخطر وجود دارد، باید بیش از یک ایستگاه دوش یا چشم‌شوی نصب شود.

یکی از بهترین راه‌ها برای تعیین تعداد و محل دوش و چشم شوی ایمنی، استخدام یک ارزیاب خطرات شغلی واجد شرایط است. این فرد به بهترین وجه می‌تواند مکان‌های ایده‌آل، الزامات لوله‌کشی و کنترل دما را شناسایی کند و می‌تواند توضیح دهد که چرا واحدهای چشم‌شوی قابل حمل و قابل حمل جایگزین مناسبی نیستند.

  • چرا به هر دو، دوش و چشم شوی نیاز داریم؟

در حالی که ما ایستگاه های شستشوی چشم و دوش آب را شرح دادیم، در واقع دو نوع ایستگاه وجود دارد که باید در نظر بگیرید. علاوه بر دوش آب و ایستگاه‌های شستشوی چشم، برخی از محیط‌ها ممکن است به ایستگاه‌های شستشوی چشم و صورت به شکل ترکیبی نیاز داشته باشند که ناحیه اسپری گسترده‌تری را فراهم می‌کنند و برای حذف مواد مضر از کل صورت و بدن فرد طراحی شده‌اند. استفاده از دوش اضطراری برای شستشوی اضطراری چشم مناسب نیست. این به دلیل فشار آب است که می تواند باعث آسیب بیشتر به چشم شود. ایستگاه های شستشوی چشم باید جریان قوی آب آشامیدنی، آب نگهداری شده یا محلول نمکی بافر نگهداری شده را برای حداقل 20 دقیقه داشته باشند. در برخی از محیط‌های کاری که از قلیاهای قوی مانند سدیم، پتاسیم یا هیدروکسید کلسیم استفاده می‌شود، جریان باید به مدت 60 دقیقه در دسترس باشد. ایستگاه شستشوی چشم باید به کاربر این امکان را بدهد که بتواند پلک های خود را با دست باز کند یا توسط شخص دیگری باز نگه داشته شود. روکش های نازل باید برای محافظت از نازل ها در برابر کثیفی در محل قرار داشته باشند، اما این روکش ها نباید برای برداشتن آنها نیاز به حرکت جداگانه ای از سوی کاربر داشته باشند. همچنین واحدهای ترکیبی موجود هستند که هم امکانات شستشوی چشم و هم دوش را ارائه می دهند.

نگهداری مناسب از دوش و چشم شوی ایمنی

هنگام تعیین بودجه و برنامه ریزی برای ایستگاه های شستشوی چشم و دوش، بسیار مهم است که ایستگاه ها به طور مرتب آزمایش شوند تا از عملکرد صحیح آنها اطمینان حاصل شود. این صرفاً به معنای تحویل آب نیست، بلکه به معنای تحویل آن در دمای مناسب است که ANSI آن را «ولرم» توصیف می‌کند، این یعنی مایع شستشو باید بین 60 تا 100 درجه فارنهایت باشد. این به این دلیل است که آب بسیار گرم ممکن است پوست را بسوزاند و آب سرد ممکن است برای فرد مجروح برای ماندن در جریان شستشو خیلی ناراحت کننده باشد. ANSI استفاده از شیرهای اختلاط ترموستاتیک (TMV) یا آبگرمکن های بدون مخزن را برای اطمینان از دمای مناسب از اولین ثانیه مورد نیاز تا 20 دقیقه شستشوی کامل یا بیشتر توصیه می کند.

مانند بسیاری از دستگاه‌های اورژانسی، می‌توان با تمرکز بیش از حد روی تعداد کمی از افرادی که بیشتر در معرض مواد خطرناک قرار می‌گیرند، و با این فرض که تنها یک فرد در هر زمان به آن نیاز دارد، می‌توان نیاز به ایستگاه‌های دوش و چشم‌شوی کافی را برطرف نمایید.

لازم به یادآوری است که خطر هرگز از بین نمی رود. دستگاه‌هایی مانند ایستگاه‌های شستشوی چشم و دوش‌های اضطراری ممکن است جان افراد را نجات دهند و ممکن است افراد را از آسیب‌های ناتوان‌کننده نجات دهند. آنها باید همیشه، در کنار سایر اقدامات ایمنی، در بالای لیست اولویت های هر سازمان قرار گیرند.

عفغعفغعغ

قبل از استفاده از دوش ایمنی:

هنگامی که در معرض مواد شیمیایی قرار گرفتید معطل نکنید در اسرع وقت خود را به دوش اضطراری برسانید. باید تکرار کرد که هر چه یک ماده شیمیایی خورنده بیشتر با پوست و بدن تماس داشته باشد، آسیب شدیدتر خواهد شد. قبل از رسیدن به دوش اضطراری، مهم است که تمام لباس ها و جواهرات را بردارید. پارچه ها می توانند به راحتی با مواد شیمیایی مضر اشباع شوند و آنها را در تماس نزدیک با پوست نگه دارند و باعث آسیب های شدید شوند. البته، بیشتر مردم از ایده برهنه شدن در مقابل همکاران خود احساس ناراحتی می‌کنند، اما برداشتن لباس بخش مهمی از فرآیند ضدعفونی‌سازی است و علاوه بر این، محافظت از خود در برابر آسیب‌ها بسیار مهم است.

راه اندازی دوش ایمنی:

دوش های اضطراری برای استفاده راحت و ساده طراحی شده اند. بیشتر آنها با استفاده از یک اهرم فشاری کار می کنند. پس از کشیدن اهرم، دوش آب را با سرعت و حجم مشخصی حداقل به مدت 15 دقیقه مطابق با مقررات ANSI تخلیه می کند. شما باید حداقل 15 دقیقه زیر جریان آب بمانید تا از پاک شدن آلودگی به طور کامل اطمینان حاصل کنید. توصیه می شود تا زمانی که کمک پزشکی برسد، تا جایی که ممکن است زیر دوش بمانید. هنگام استفاده از دوش اضطراری، مراقب باشید که جریان آب وارد چشمان شما نشود، زیرا سرعت تخلیه آن برای ایجاد آسیب کافی است. اگر چشم‌های شما به مواد مضر آلوده شده‌اند، باید با استفاده از یک ایستگاه شستشوی چشم، آن‌ها را کاملاً تمیز کنید. در مواقعی که هم پوست و هم چشم آلوده شده اند باید از دوش اضطراری ترکیبی و واحد شستشوی چشم استفاده کرد. در برخی موارد، آب تامین شده توسط دوش اضطراری در فضای باز ممکن است در اثر زنگ زدگی تغییر رنگ دهد. با این حال، این دلیلی برای نگرانی نیست، و شما باید بلافاصله از دوش اضطراری استفاده کنید نه اینکه منتظر بمانید تا جریان آب صاف شود.

 

کد مطلب: ۳۶۵۸۸۸
لینک کوتاه کپی شد

پیوندها

دیدگاه

تازه ها

یادداشت