ماجرای «چاه بدون ته» در مزرعۀ آمریکایی چه بود؟
اواخر دهه ۹۰، مردی به نام مِل در یک برنامه رادیویی داستان عجیبی را تعریف کرد، داستان او صد در صد غیرمنطقی به نظر میرسید اما او آن را کاملا جدی تعریف میکرد.
روز ۲۱ فوریه ۱۹۹۷، مردی که خود را مِل واتِرز معرفی کرد، با برنامه گفتگوی رادیویی آخر شب «ساحل به ساحل با زنگ هنر» تماس گرفت و داستان بسیار عجیبی را تعریف کرد. به گفته واترز، در ملک او در حدود ۱۴ کیلومتری غرب اِلِنزبورگِ واشنگتن، حفرهای وجود داشت که ظاهراً انتهایی نداشت! واترز به میزبان برنامه گفت مردم محلی زبالههایشان را داخل این حفره میاندازند، اما این حفره هیچوقت پر نمیشود.
واترز چیزهای دیگری هم دربارۀ حفره بیان کرد: «طبق معمول سگها را با خودم آوردم… آنها اصلاً نزدیک حفره نمیشدند و اگر میخواستم آنها را به زور افسار نزدیک حفره ببرم، پاهایشان را روی زمین میکشیدند و اصلاً نمیخواستند نزدیک آن شوند.»
علم دربارۀ ادعای آقای واترز چه میگوید؟
ضخامت پوستۀ زمین در خشکی متغیر است و به طور متوسط به حدود ۳۰ کیلومتر میرسد؛ اگرچه این مقدار در زیر رشتهکوهها به ۱۰۰ کیلومتر هم میرسد. اگر ادعای واتر درست بود، این حفره عمیقتر از هر حفرهی ساخت بشری بوده که به پوسته زمین رسیده است.
ادعاهای عجیبتر
اما شهادت عجیب واترز به همین جا ختم نشد. به گفته او، این حفره خواص اسرارآمیز دیگری نیز داشت، از جمله زنده کردن سگهای مرده. او در این برنامه ادعا کرد یکی از ساکنان محلی یک حیوان خانگی مرده را داخل حفره پرتاب کرد، اما بعداً آن را زنده با یک شکارچی دید. سگ که سختیهای زیادی را پشت سر گذاشته بود، نزد صاحب قبلیاش بازنگشت.
ادعاهای عجیب دیگری نیز مطرح شد، از جمله اینکه رادیوهایی که نزدیک آن گذاشته میشدند، موسیقیهای قدیمی پخش میکردند، در حالی که فلزات نزدیک آن به مواد دیگری تبدیل میشدند.
این افسانه شهری گسترش یافت و دیگران ادعا کردند آنها نیز این حفره را دیدهاند، اگرچه هیچ یک از آنها هرگز مکان دقیق آن را فاش نکردند. شاید دلیل فاش نشدن مکان حفره، ساختگی بودن کل داستان است. واترز در ادامه مدعی شد دولت بدون هیچ توضیحی او را وادار به تحویل زمین (حاوی حفره) کرده، تا در ازای دریافت پول به استرالیا برود.
منشاء افسانه
این حفره که احتمالاً یک حقه یا یک افسانه محلی است، نمیتواند آنطور که وصفش شد، وجود داشته باشد.
جک پاول، زمینشناس وزارت منابع طبیعی ایالت واشنگتن، که فیلمسازان محلی از او درباره این حفره سوال کرده بودند، گفته است: «از نظر زمینشناسی و فیزیکی امکان ندارد که حفرهای این اندازه عمق داشته باشد. چنین حفرهای زیر فشار و گرمای شدید لایههای اطراف، به درون خودش فرو میریزد.»
پاول معتقدست جرقه این افسانه توسط یک معدن طلای محلی زده شد که ورودی آن در یک زمین محلی با گودی ۲۷ متر قرار داشته است. این مقدار اگرچه عمیق است، اما نمیتوان آن را بیانتها نامید.
دیدگاه