"استاد اسپندار" به خاطر فقر نابینا شد؟

خبرنگار ما برای جویا شدن اصل موضوع سراغ معاون عبدالسلام بلوچ‌زاده معاونت امور هنری و سینمایی اداره‌کل فرهنگ و ارشاد استان سیستان و بلوچستان رفت؛ وی در این زمینه اظهار داشت: سال گذشته که استاد برای عمل "آب مروارید" به زاهدان آمدند من همراه ایشان بودم که عمل لیزر روی چشم ایشان انجام شد و پس از آن به شهر محل سکونت بازگشت.

وی با اشاره به اینکه استاد شیرمحمد اسپندار ساکن شهرستان بمپور از توابع بلوچستان واقع در جنوب استان است، افزود: در ادامه در همان سال گذشته به همراه مدیرکل وقت ارشاد استان به دیدن ایشان رفتیم که مشکلات مربوط به کهولت سن ایشان توسط خانواده مطرح شد و پیگیری‌هایی نیز در این خصوص از طریق اداره‌کل ارشاد استان صورت گرفت اما مشکل کم‌بینایی و نابینایی اساساً مطرح نشد و با توجه به ارتباطی که ما به صورت مستمر با خانواده ایشان داریم هیچگونه درخواستی در خصوص نیاز استاد به چشم پزشکی مطرح نشده است.

معاونت امور هنری و سینمایی اداره‌کل فرهنگ و ارشاد استان سیستان و بلوچستان گفت: استاد در پی کهولت سن درگیر کم‌بینایی شدید است و چشم ایشان در پی ابتلا به بیماری "آب مروارید" 2 مرحله تحت عمل قرار گرفته اما این عمل‌ها به دلیل کهولت سن نتیجه مطلوبی در پی نداشته و موفقیت‌آمیز نبوده است.

بلوچ‌زاده با اشاره به اینکه استاد اسپندار در چند سال اخیر با توجه به کهولت سن فعالیت هنری نداشته، خاطرنشان کرد: این هنرمند ارزشمند سیستان و بلوچستان دارای درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد است که معادل دکتری محسوب می‌شود و جزو مفاخر کشور محسوب می‌شوند و از بیمه و عضو صندوق هنرمندان بوده‌اند و از بیمه تکمیلی بهره‌مند هستند. مدیر ارشاد شهرستان به صورت هفتگی با خانواده استاد در ارتباط هستند و آخرین مرحله ارتباط من با خانواده ایشان حدود 2 ماه قبل بوده که هیچگونه مطلبی در خصوص نیاز استاد به درمان یا اعزام ایشان به مراکز درمانی استان یا خارج استان مطرح نشده است.

استاد شیرمحمد اسپندار در سال 1310 هجری خورشیدی در بمپور بلوچستان متولد شد. وی در نوجوانی به کراچی پاکستان رفت و در سال 1337 پس از کسب تجربه در زمینه موسیقی به ایران بازگشت. وی تا سال 1362 برای نواختن موسیقی بلوچی از تک نی هم استفاده می‌کرد.

او موفق به کسب دکترای افتخاری موسیقی سنتی از کشور فرانسه و دیپلم افتخار نوازندگی در ایران شده است. تندیس او و نخستین دونلی در موزه تهران به یادگار گذاشته شده است. آنگونه که شیرمحمد اسپندار گفته تنها یک نفر در استان پهناور سیستان و بلوچستان، نواختن دونلی را از او آموخته که آن یک نفر هم در سال 1390 بر اثر سانحه تصادف درگذشته است.