ول‌شدگان؛ حرف تازه‌ای بین علیزاده و شب‌پره!

به تازگی گروه موسیقی ول‌شدگان برای اولین اجرای رسمی روی سن رفته. نام گروه موسیقی ولشدگان برداشتی است از دلشدگان. آنها وقتی حدود ده سال پیش کارشان را در شبکه‌های اجتماعی شروع کردند بالای صفحه‌شان در ساوندکلاود نوشتند: "ولشدگان، دلشده موسیقی سنتی و دلزده از کلام رایج". شاید بتوان گفت سمت و سوی کار این گروه جوان، پرانرژی و بی‌ادعا در همین جمله تعریف می‌شود.

کاربری درباره این گروه نوشته: "من از قبل پیگیر کارهای گروه ول شدگان بودم و به نظرم خیلی بامزه‌ان(به خصوص نوازنده تارش)، صدای خواننده هم خیلی دلنشین بود. به طور کل عوامل در ساخت یک فضای گرم و دوست داشتنی موفق بودن."

موسیقی طنز بعد از دوره‌ای کوتاه در دهه‌های آغازین همین سده رو پایان، در موسیقی ایرانی چندان سابقه نداشته. حالا گروه ولشدگان نه طنز و هزالی و شوخی را همراه با کمانچه و تنبک و تار زنده کرده‌اند.

مهران فلاحی؛ تار می‌نوازد خوانندگی می‌کند. بهزاد حسن‌زاده؛ کمانچه می‌نوازد. محمد نوبهار که تنبک می‌نوازد و برخی ترانه‌های شهرام شب‌پره را دکلمه می‌کند و طاها افشین که مدیر گروه «ولشدگان» شده است.

محمد نوبهار معتقد است: "گاهی انگار با چوب ایستادیم بالای سر موسیقی سنتی"، شاید همین است که این گروه تلاش می‌کند تصویر شق و رق و نظام‌مند موسیقی سنتی را از طریق شوخی با شعر و نپوشیدن لباس‌های خیلی رسمی به هم بریزد. این گروه معتقد است استفاده موسیقی سنتی از کلام سنگین حافظ و سعدی و مولوی، ایجاد ارتباط با جوان‌ها را سخت می‌کند.

معمولا دیده نمی‌شود وسط یک اجرای موسیقی ایرانی "بشکن" بزنند، یا در بین اجرا "تکه‌پرانی‌های کلامی" کنند اما ولشدگان این کار را می‌کند و می‌گوید "ما از المان‌هایی در ساز زدن استفاده می‌کنیم که هیجان ایجاد کند و فضاسازی مناسب کارمان را به وجود بیاورد".

کارهای ولشدگان با استقبال و نقدهای متفاوتی مواجه شده است. حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده برجسته، درباره آن‌ها گفته است: «برای اصالت لازم نیست عبوس باشید، و گروه ولشدگان نشان داده‌اند که بسیار اصیل‌اند.» در مقابل، برخی منتقدان معتقدند که آثار آن‌ها تقلیل شعر و موسیقی فاخر ایرانی است و تبعات آن را مضر می‌دانند. 

کاربری به نام مهندس به تماشای اجرای این گروه در تهران رفته: "جاتون خالی چقدر خوش گذشت گروه عالی ول‌شدگان اجرای عالی گروه تئاتر محمد نوبهار هم که مثل همیشه طناز و فوق‌العاده بود."

چند اثر مشهور این گروه

گروه «ولشدگان» با ترکیب طنز و موسیقی سنتی ایرانی، آثاری خلاقانه و متفاوت ارائه داده است. در ادامه، سه اثر مشهور این گروه را بررسی می‌کنیم:

۱. «هورمون»

این قطعه با استفاده از اشعار طنز و نگاهی به مسائل روزمره، به موضوعات اجتماعی می‌پردازد. اجرای این اثر در فضایی غیررسمی، مانند نشستن اعضای گروه در آشپزخانه، به جذابیت و صمیمیت آن افزوده است. این سبک اجرا نشان‌دهنده تمایل گروه به ارائه موسیقی در فضایی صمیمی و خودمانی است. 

۲. «وطن»

این قطعه با ترکیب موسیقی سنتی و اشعار نوستالژیک، احساس دلتنگی برای وطن را به‌خوبی منتقل می‌کند. گروه ولشدگان پیش‌تر با انتشار این اثر را در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرده بودند که برای دریافت مجوز رسمی اقدام کرده‌اند، اما به دلیل نوع موسیقی، مجوز دریافت نکردند. این موضوع نشان‌دهنده چالش‌هایی است که گروه‌های موسیقی مستقل در ایران با آن مواجه هستند. 

۳. «ایرج، زهره و منوچهر»

این اثر یک کنسرت-نمایش است که ترکیبی از روایت و موسیقی را ارائه می‌دهد. گروه ولشدگان با اجرای این برنامه در پردیس تئاتر شهرزاد، به‌دنبال ارائه تجربه‌ای متفاوت برای مخاطبان بوده‌اند. این کنسرت-نمایش نشان‌دهنده توانایی گروه در ترکیب هنرهای مختلف و ارائه مفاهیم به‌صورت چندرسانه‌ای است. 

این آثار نشان‌دهنده خلاقیت و نوآوری گروه ولشدگان در ترکیب موسیقی سنتی با مفاهیم مدرن و طنز است که توانسته‌اند توجه مخاطبان خاصی را به خود جلب کنند.

سخن آخر

به نظر می‌رسد "ولشدگان" تلاش می‌کند در فصلی، میانه راه موسیقی سنتی و فرهنگ مدرن، حرف تازه بزند به قول خودش از کلام رایج موسیقی سنتی "دلزده" است و می خواهد سادگی، روزمرگی، صمیمیت را در کنار توانایی و شناختش از موسیقی سنتی ایرانی به مخاطب خود عرضه کند.