سکانس رقص اکبر عبدی در فیلم اجاره نشین ها

در اواسط دهه‌ی شصت که هنوز کشور درگیر و دار جنگ تحمیلی بود و سینما نیز منعکس کننده شرایط و فضای حاکم بر کشور، داریوش مهرجویی فیلم «اجاره نشین‌ها» را ساخت. این فیلم در فضایی متفاوت می‌گذشت و درباره اختلاف‌های ساکنان یک آپارتمان در محله‌های در حال توسعه شهر تهران بود. پس از درگیری‌های فراوان اهالی ساختمان با عباس آقا سوپرگوشت بر سر تعمیرات موردنیاز خانه، با وساطت مادر عباس آقا، قرار می‌شود، مهمانی شامی برگزار و کدورت‌ها برطرف شود. در این میهمانی کارگران ساختمانی که برای تعمیر خانه آمده‌اند هم حضور دارند و یکی از آن‌ها شروع به آواز خواندن می‌کند.

اما همین چند ثانیه رقص به یکی از نماد‌های شادی در سینمای پس از انقلاب تبدیل می‌شود. تاجایی که برخی در آن دوران فروش بالای فیلم را علاوه بر فیلمنامه و اتفاقات جالب، تحت تاثیر این رقص اکبر عبدی می‌دانستند. «اجاره نشین‌ها» در واقع اولین فیلم پس از انقلاب بود که از صحنه رقص استفاده کرد.