غریبانه می‌میرند؛ روایتی از مرگ در روزهای کرونایی

در معرفی این کتاب عنوان شده است: «غریبانه می‌میرند» به مرگ در روزهای کرونایی اختصاص دارد و حال و هوای این روزهای مردم ما را به تصویر می‌کشد. این رمان داستان بیماری و مرگ پیرمردی است که کرونا گرفته و جز چهار فرزندش کسی نیست که در خانه از او مراقبت و درنهایت جنازه‌اش را دفن کند.

رمان از تنهایی و نبود دوستان و آشنایان بر بالین بیمار می‌گوید. حتی زمانی که پیرمرد می‌میرد کمتر کسی حاضر می‌شود در مراسم تشییعش شرکت کند و فقط فرزندان هستند که به همراه یک گورکن، او را دفن می‌کنند.
کتاب لحظات تلخ تنهایی بیماران کرونایی، حتی دفن آن‌ها را، در برابر خواننده قرار می‌دهد.
فرم و قالب رمان نیز چهار گونه است که در چهار فصل می‌آید. در فصل اول، فرزند متوفی در برابر دوستی نشسته است و از پدرش می‌گوید. راوی در این بخش، همان دوست است.
راوی فصل دوم، پسر پیرمرد درگذشته است که در فضایی غیررئال بیان می‌شود. فرزند یا همان راوی با پدر خود که از آن دنیا آمده درباره مرگ او و تنهایی‌اش صحبت می‌کند.
فصل سوم، نامه‌ای است که فرزند برای یکی از دوستانش می‌نویسد و از بیماری و مرگ پدرش می‌گوید.
در فصل پایانی یا فصل چهارم، راوی دانای کل است که به معرفی فرزند متوفی می‌پردازد و بخشی دیگر از چگونگی مرگ پیرمرد و تاثیر او روی فرزندش را روایت می‌کند.
چهار فصل رمان، پازل‌هایی هستند که گرچه هریک استقلال خود را دارند اما در نهایت تصویری کامل و در همان‌ حال تلخ از دوران بیماری و مرگ پیرمرد کرونایی به خواننده ارائه می‌دهند. در این رمان پرستاری از بیمار کرونایی، بردن جنازه به غسالخانه، خواندن نماز میت و دفن جنازه و... به صورتی جزئی به داستان کشیده می‌شود.